«Η πανδημία και η εθελοντική συνεισφορά»
Ένα νέο κύμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς ήρθε στο προσκήνιο στην πατρίδα μας εξαιτίας της εμφάνισης της πανδημίας του κορωνοϊού. Αναρίθμητες δράσεις πραγματοποιήθηκαν από υπάρχοντα εθελοντικά δίκτυα και κινήσεις της κοινωνίας των πολιτών αλλά υπήρξαν και αυθόρμητες – ατομικές ή συλλογικές – πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς δοκιμαζόμενους συνανθρώπους μας – και ειδικά των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Με συγκίνηση διάβασα και άκουσα ομάδες κατοίκων να βοηθούν συμπολίτες μας μεγάλης ηλικίας, να κάνουν τα ψώνια τους και να τακτοποιούνν τις οφειλές τους στις τράπεζες. Είδα γυναίκες να ράβουν δωρεάν μάσκες, δημοτικές εταιρείες να παραδίσουν δωρεάν εξοπλισμό υγείας και μεγάλες εταιρείες να δίνουν δωρεάν τεράστιες ποσότητες υγειονομικού υλικού και να εξοπλίζουν δωρεάν κλίνες ΜΕΘ. Είναι δράσεις που συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχή αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης, μετατρέποντας τη χώρα μας σε παράδειγμα προς μίμηση διεθνώς.
Σημαντικό ρόλο στο τομέα του εθελοντισμού είχαν – και συνεχίζουν να έχουν – εθελοντικές οργανώσεις και κινήσεις όπως οι Πρόσκοποι και το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού. Ο Προσκοπισμός, με την πλέον των 100 χρόνων παρουσία του, έχει συμβάλει τα μέγιστα στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου, όπου οι άνθρωποι θα ολοκληρώνονται ως άτομα και θα διαδραματίζουν έναν εποικοδομητικό ρόλο στην κοινωνία. Με δράσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως την ανακλύκλωση και την προστασία της άγριας ζωής αλλά και δράσεις υπέρ των συμπολιτών μας που έχουν ανάγκη, όπως την πραγματοποίηση τακτικών αιμοδοσιών. Η Προεδρία της Δημοκρατίας, αναγνωρίζοντας το σημαντικό εκπαιδευτικό και κοινωνικό ρόλο που διαδραματίζει ο Προσκοπισμός, έχει θέσει υπό την αιγίδα της εκδηλώσεις το 2019 – 2020, οπότε και συμπληρωνονται 110 χρόνια από την ίδρυσή του στην Ελλάδα. Ανάλογες δράσεις έχει υλοποιήσει και το Σώμα του Οδηγισμού.
Στις παρούσες πρωτοφανείς συνθήκες όμως το έργο των εθελοντικών οργανώσεων καθίσταται ιδαίτερα δυσχερές και επί της ουσίας δεν μπορεί να συνεχιστεί. Συνδρομές δεν είναι δυνατόν να εισπραχθούν λόγω των αρνητικών επιπτώσεων στην οικονομική δυνατότητα των μελών, ενώ δεν προβλέπεται να λειτουργήσουν οι θερινές κατασκηνώσεις.
Θεώρησα καθήκον μου λοιπόν να απευθύνω επιστολή στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ.Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, με την αποδεδειγμένη κοινωνική ευαισθησία, ώστε να πληροφορηθώ τις σκέψεις της για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε η Προεδρία της Δημοκρατίας να συνδράμει ώστε να ενθαρρυνθούν οι εθελοντικές οργανώσεις να συνέχισουν το ιδαίτερα επωφελές για την κοινωνία έργο τους. Γιατί είναι πιστεύω σημαντικό να δείξει εμπράκτως η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τη στήριξή της στην κοινωνία των πολιτών και στην αφιλοκερδή συνεισφορά όσων βοηθούν τους συνανθρώπους μας.
