Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και η αγροτική ανάπτυξη

Ήταν πολύ ενδιαφέρον και επίκαιρο το συνέδριο της «Π» για την περιφερειακή ανάπτυξη και τις δυνατότητες περαιτέρω προώθησης των αγροτικών προϊόντων μας για τρεις βασικούς λόγους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με την κρίσιμη συγκυρία στην οποία πραγματοποιήθηκε. Ο αγροτικός τομέας δοκιμάστηκε και αυτός στην Δυτική Ελλάδα από την πανδημία του κορωνοϊού. Ως εκ τούτου επηρρεάστηκε αρνητικά και η διακίνηση παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων της περιοχής όπως το λάδι, την πατάτα και το καρπούζι.

Από τη άλλη πλευρά όμως υπήρξαν μερικά προϊόντα της Δυτικής Ελλάδας στα οποία οι εξαγωγές ενισχύθηκαν. Και ενισχύθηκαν γιατί υπήρξε τεράστια αύξηση της ζήτησης για τρόφιμα ασφαλή και ποιοτικά, με χαμηλό οικολογικό και υψηλό κοινωνικό αποτύπωμα. Τέτοια προϊόντα όπως αποδείχτηκε είναι κατ’ εξοχήν τα ελληνικά, όπως τα πορτοκάλια μας από το Αίγιο που έκαναν ρεκόρ απορρόφησης στη γειτονική Ιταλία. Ή η φράουλα και η φέτα μας που κι αυτά πάνε πολύ καλά.

Επιπλέον, υπήρξε η πανθομολογούμενη επιτυχία της υγειονομικής διαχείρισης από την κυβέρνηση και έτσι η αξία των ελληνικών προϊόντων αυξήθηκε λόγω του rebranding που πέτυχε! Η Ελλάδα μπορεί να εξελιχθεί σε χώρα που εξάγει δυναμικά.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τις περαιτέρω δυνατότητες που υπάρχουν και την ιστορική ευκαιρία που έχουμε. Τα επόμενα χρόνια δηλαδή θα έχουμε στη διάθεσή μας το μεγαλύτερο αναπτυξιακό πρόγραμμα των τελευταίων δεκαετιών από την Ε.Ε, αποτελούμενο από το νέο ΕΣΠΑ (ΚΑΠ) και βέβαια το πρόγραμμα Next Generation μέσω και του Ταμείου της Περιφερειακής Ανάπτυξης. Συνεπώς, χρειαζόμαστε ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο ώστε να αυξηθούν οι επενδύσεις και οι εξαγωγές και στον αγροτικό τομέα.

Προτεραιότητες θέλουμε να δοθούν στην αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, όπως ενδεικτικά της κορινθιακής σταφίδας στην περιοχή της Αιγιαλείας, που θα δώσει ώθηση σε περαιτέρω απασχόληση σε χιλιάδες καλλιεργητές.

Αλλά βεβαίως και στην εξωστρέφεια, στην τυποποίηση και στο μάρκετινγκ, με έμφαση και στο οικολογικό αποτύπωμά τους.

Δυναμική μπορούν να φέρουν και οι νέοι αγρότες και κτηνοτρόφοι. Με ισχυρά συλλογικά σχήματα όπως οι συνεταιρισμοί σε Αίγιο και Καλάβρυτα – σε συνεργασία με αυτά που ζητούν οι οργανωμένοι παραγωγικοί και εμπορικοί φορείς του αγροδιατροφικού τομέα.

Χρειάζονται πρωτοβουλίες και έξυπνες κινήσεις.

Από την πολιτεία, όπως αυτή του Υπουργού Γεωργικής Ανάπτυξης κ. Βορίδη, που έθεσε ως προϋπόθεση εξαγωγής της φέτας ΠΟΠ την υποχρεωτική παραγωγή της από ελληνικό γάλα και όχι από εισαγόμενο. Η ποιότητα πρέπει να συμβαδίζει με την ελληνικότητα και με τη νομιμότητα!

Πληροφορήθηκα επίσης αυτές τις ημέρες πως μερικοί παραγωγοί φράουλας στην Ηλεία έκαναν έξυπνη κίνηση συνεργασίας με μεγάλη εμπορική αλυσίδα ώστε να διοχετεύεται αυτό το ιδιαίτερο προϊόν στις αγορές της Γερμανίας. Δείχνουν το σωστό δρόμο.

Και πρέπει να προστεθεί η καινοτομία, με την αξιοποίηση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όπως του πανεπιστήμιου της Πάτρας αλλά και ερευνητικών ινστιτούτων της περιοχής για την κατάρτιση των αγροτών .

Ο τρίτος και τελευταίος λόγος έχει να κάνει με το συναφές ζήτημα των υποδομών. Η ολοκλήρωση τους θα συμβάλει θετικά στην εξωστρέφεια των ελληνικών προϊόντων.

Οι υποδομές συμβάλλουν στη μείωση του κόστους παραγωγής και μεταφοράς στις αγορές της Ευρώπης και του κόσμου, άρα στην ανταγωνιστικότητά τους. Έργα όπως το λιμάνι της Πάτρας, το φυσικό αέριο, η διέλευση του τρένου, ο δρόμος Πάτρας – Πύργου και ο φορέας που θα αναλάβει το φράγμα του Πείρου – Παραπείρου είναι απολύτως απαραίτητα.

Έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να τα καταφέρουμε για μία γεωργία βιώσιμη και προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις της νέας εποχής.

Ο αγώνας θα είναι δύσκολος, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε!