“Ναι στην Πολιτική”,”Ναι στο Θέατρο”,”Ναι σε όλα”! ,Συνέντευξη στην “Πρώτη της Αιγιαλείας”
1. Μια… άγνωστη ιδιότητα σας σε κάποιους, είναι αυτή της αγάπης και της ενασχόλησης σας με το σανίδι. Πότε προκύπτει αυτό; Πώς ξεκίνησε η πορεία σας στο ερασιτεχνικό θέατρο και τον κινηματογράφο;
Το μικρόβιο της υποκριτικής υπήρχε πάντα μέσα μου. Απλώς εκδηλώθηκε προς τα έξω κάποια χρόνια πριν, παράλληλα με την συμμετοχή μου στο Καρναβαλικό Κομιτάτο. Στη συνέχεια υπήρξα ιδρυτικό μέλος της ομάδας των «Υποκριτών». Η αγάπη μου για το θέατρο και η αγάπη για την πολιτική έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την προσφορά και την κατάθεση ψυχής στον κόσμο. Στο μεν θέατρο προσφέρω χαμόγελα, συγκίνηση, την ψυχαγωγία που όλοι έχουμε ανάγκη. Είναι μια βαλβίδα εκτόνωσης τόσο για εμένα όσο και για τους θεατές. Στην δε πολιτική προσφέρω τις υπηρεσίες μου στους πολίτες και αγωνίζομαι για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου μου.
2. Μιλήστε μας για το έργο που αυτή τη στιγμή ερμηνεύετε. Ποιος είναι ο ρόλος; Τι χαρακτήρας είναι ο ήρωας που έχετε; Υπάρχει μεγάλη απόκλιση με τον δικό σας χαρακτήρα ή βρίσκετε κάποια ταύτιση δική σας με τον ήρωα;
Το έργο είναι μια σπαρταριστή ανατρεπτική κωμωδία του Τζίμη Πολίτη με τίτλο «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ». Μια κωμωδία παρεξηγήσεων με απρόβλεπτη κάθε φορά εξέλιξη που σε καθηλώνει με τις κλιμακούμενες ανατροπές. Ο δικός μου ο ρόλος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κωμικοτραγικός με την έννοια ότι υφίσταμαι συνέπειες πράξεων άλλων για τις οποίες δεν φέρω καμία ευθύνη. Ο χαρακτήρα που υποδύομαι είναι ο γραμματέας ενός υπουργού. Τώρα για το αν ταυτίζομαι ή όχι, υπάρχει ταύτιση στο γκροτέσκο της υπόθεσης και δεν σας κρύβω ότι δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να βρεθώ στη θέση του ήρωα που ενσαρκώνω όπως ούτε του υπουργού. Πάντως αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κόσμου και τις δικές μου, το χαμόγελο είναι ξεκαρδιστικό και διαρκές. Το γέλιο βγαίνει αβίαστα και πιστέψτε με το χρειαζόμαστε όλοι μας.
3. Πόσο δύσκολο είναι για έναν ερασιτέχνη ηθοποιό να “στοχεύει” στην αγάπη του κόσμου μέσα από τις ερμηνείες του και ταυτόχρονα να έχει αποδοχή και στις πολιτικές του δραστηριότητες;
Αντιθέτως, εύκολο θα το χαρακτήριζα. Διότι ακριβώς επειδή δεν είμαι επαγγελματίας ηθοποιός δεν κυνηγάω την αναγνώριση και την αποδοχή μέσα από τη συμμετοχή μου στις παραστάσεις. Η αγάπη του κόσμου έρχεται αβίαστα όταν δουλεύεις σκληρά και δίνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου σε ό,τι και αν κάνεις. Εγώ αγαπώ το θέατρο, αγαπώ την πολιτική, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και το αναγνωρίζει, και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μου ανταποδίδει την ίδια και περισσότερη αγάπη.
4. Πείτε μας σε πόσες ταινίες και θεατρικά έργα έχετε συμμετάσχει και ποια ήταν αυτά. Τι πιστεύετε για το ερασιτεχνικό θέατρο και πόσο σημαντικό είναι για τον σύγχρονο άνθρωπο του 2022 να παρακολουθεί τέτοιες προσπάθειες;
Τι να πρωτοθυμηθώ. Τον 6ο ένορκο που ανεβάσαμε με την ομάδα των Υποκριτών στο Θέατρο Act που ήταν μία παραλλαγή του γνωστού έργου οι 12 ένορκοι; Τους 2.5 φόνους και 1 Bulldog ή το Ψύλλοι στα αυτιά του Ζωρζ Φεντώ; Είναι φυσικά και άλλες παραστάσεις ενώ πρόσφατη ήταν και η συμμετοχή μου στο ντοκυμαντερ για τα Καλάβρυτα της Ισμήνης Σακελλαροπούλου με τίτλο «ΔΙΚΑΙΩΣΗ 3368». Το ερασιτεχνικό θέατρο και γενικότερα ο πολιτισμός είναι το φάρμακο της ψυχής. Είναι μια διέξοδος στις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε και για τον λόγο αυτό δεν θα έλεγα ότι είναι απλώς σημαντικό αλλά ζωτικής σημασίας για τον σύγχρονο άνθρωπο του 2022.
