Χαιρετισμός Ιατρικό συνέδριο ταυτότητα φύλου

Κυρία πρόεδρε του Ιατρικού Συλλόγου Πάτρας και φίλη Άννα Μαστοράκου,

(παρεμπιπτόντως δέξου εκ νέου τα συγχαρητήριά μου για την εκ νέου εκλογή σου στην προεδρία),

Σεβασμιότατε αρχιμανδρίτη Αμβρόσιε Γκουρβέλε,

Αγαπητές και αγαπητοί προσκεκλημένοι ιατροί,

Φίλες και φίλοι,

Εκ μέρους της ΝΔ θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκληση να παραβρεθώ στο επιστημονικό σας συνέδριο για το θέμα της ταυτότητας φύλου.

Εμείς οι πολιτικοί – όπως έχω πει πολλές φορές – οφείλουμε ειδικά στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παρακολουθούμε τις αλλαγές που συντελούνται στην κοινωνία, ακόμα κι αν σε ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας φαίνεται περίεργο ή δύσκολο να τις κατανοήσει.

Είναι ακόμα πιο σημαντικό, αφού πρώτα ακούσουμε τα πορίσματα των επιστημόνων, να μιλάμε και να εξηγούμε στους πολίτες όταν τα θέματα που άπτονται ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γιατί μερικά από αυτά τα θέματα αφορούν σε μικρές ή πολύ μικρές ομάδες, μειονότητες, που διεκδικούν το κατοχυρωμένο δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό τους.

Ως εκ τούτου, έχουν μεγαλύτερη ανάγκη προστασίας, σε σχέση με μεγάλες πλειοψηφίες, που μπορούν με διάφορους τρόπους να επιβάλουν την άποψή τους. Αυτό άλλωστε πιστεύουμε ότι είναι πραγματικά πρόοδος. Το αντίθετο είναι οπισθοδρόμηση.

Φίλες και φίλοι,

Πριν από ένα χρόνο περίπου αναγνωρίστηκε από τη Βουλή σε εκείνη την κατηγορία συμπολιτών μας που έχουν δυσφορία φύλου, η ανάγκη προστασίας της με σχετική ρύθμιση.

Εμείς ως ΝΔ κάναμε τις δικές μας παρατηρήσεις και εκφράσαμε τις διαφωνίες μας θέλοντας να συμβάλλουμε στην ύπαρξη ενός σταθερού πλαισίου υποστήριξης των δικαιωμάτων και αυτής της κατηγορίας των συμπολιτών μας που θα βρίσκεται σε αντιστοίχηση με το ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Δεν αποφύγαμε όμως τη σχετική συζήτηση στη Βουλή, όπως έκανε το συγκυβερνών κόμμα των ΑΝΕΛ.

Η ύπαρξη σήμερα και στη χώρα μας ενός πλαισίου υποστήριξης των δικαιωμάτων και των διεμφυλικών, με τις ενστάσεις που έχουμε ειδικά αν αυτή η διαδικασία αφορά σε παιδιά που είναι κάτω των 18 ετών και το κατά πόσον θα αρκεί γι’ αυτή τη διαδικασία η προσωπική βούληση και η απόφαση ενός δικαστή, πιστεύω ότι ανοίγει τον επί της ουσίας διάλογο.

Διάλογο δηλαδή του κατά πόσον δίνεται η δυνατότητα στους συμπολίτες μας από καλύτερες θέσεις να μπορούν να αντιμετωπίζουν τα φαινόμενα καταπίεσης και να προστατεύονται.

Και σε αυτή τη συζήτηση χρειάζεται ψυχραιμία και ευαισθησία, γιατί αφενός αφορά σε προσωπικά ζητήματα όπως η διαχείριση του σώματός μας, αλλά αφετέρου με ηθικές, ψυχολογικές, φιλοσοφικές, πολιτικές αλλά ακόμα και θρησκευτικές προεκτάσεις.

Και επειδή είναι πολύπλοκα και ταυτόχρονα ευαίσθητα ζητήματα μόνο η επί της ουσίας ανταλλαγή απόψεων μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Και προφανώς δεν αρκεί μόνο το νομοθετικό πλαίσιο. Χρειάζεται η καθημερινή συζήτηση ώστε η κοινωνία να αντιληφθεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι θέμα πλειοψηφιών ή μειοψηφιών πόσω μάλλον θέματα φιλονικιών ή στενά μικροκομματικών απόψεων.

Με αυτές τις σκέψεις και πάλι σας ευχαριστώ για την πρόσκληση να παραβρεθώ στο συνέδριό σας και θα περιμένω τα αποτελέσματά του.

Σας ευχαριστώ.